Soms voel ik me zo klein....

Hebben jullie dat ook wel eens? Alles lijkt zo groot .De huizen, de mensen, die wereld...alles lijkt groter dan mij, en daarom voel ik me verschrikkelijk klein in deze grote wereld. Het bevliegt me soms, net zoals op dit moment:

Daarnet op mijn werk bij de Thuiszorg hoorde ik nog even het nieuws op de radio die aanstond.
- Een kerk aangevallen en mensen om het leven gekomen
- Mensen die tegen elkaar vechten in andere landen
- Overstromingen waarbij bijna een heel land onderwater staat en 1000 of nog meer mensen moesten evacuren.

Als ik dat hoor, dan is dit voor mij onvoorstelbaar, ook al leven wij hier in Nederland ook in tijden van een crisis, die niet lijkt te stoppen. Maar dit, al die rampen?

Gelukkig, en dat zeg ik met grote opluchting ben ik op doortocht in deze wereld. Deze wereld zal ik niet voor altijd bewonen, nee... op een dag zal ik zijn met God, de grote Koning die heerst over deze hele wereld.

Langgeleden liet God Zijn Zoon op aarde komen. "Waarom?" zul je denken als je dit leest. "Om voor ons te sterven, zodat wij een nieuw leven kunnen krijgen." Jezus stief aan het kruis, voor mijn/jouw/uw zonden. Hij woont in de hemel, en staat met openarmen klaar, om je te ontvangen als Zijn kind. Hij houd van jou.

Terwijl ik dit vertel voel ik een grote blijdschap door me heen gaan... Ik vergeet dat ik klein ben, en me klein voel, en zie op naar mijn God, die mij elke dag kracht geeft, moed geeft, en wijsheid geeft om te leven op deze wereld waar ik nooit altijd zal blijven wonen.

Ik verlang zo naar die dag,

Dat U terug komt op de wolken

en U kijkt met ogen stralend als de zon

Als we samen hand in hand

het hemels paradijs betreden

zal ik eeuwig mogen zijn waar U bent!

Verlang jij ook naar de andere wereld, de hemel, om bij God te zijn?

God zegene jullie!

Liefs,

Angel- Blessy